Przymiotnik i jego miejsce w języku francuskim

W tym artykule przypomnijmy zasady tworzenia rodzaju żeńskiego oraz liczby mnogiej przymiotników w języku francuskim oraz przybliżymy kwestie związane z miejscem przymiotnika w zdaniu.

Tworzenie rodzaju żeńskiego przymiotników

W rodzaju żeńskim przymiotnik przyjmuje na końcu wyrazu e nieme, które nie jest czytane, ale sprawia, że wymawiamy ostatnią spółgłoskę, np.:

élégant (elegancki)

élégante (elegancka)

intelligent (inteligentny)

intelligente (inteligentna)

américain (amerykański)

américaine (amerykańska)

japonais (japoński)

japonaise (japońska)

rond (okrągły)

ronde (okrągła)


Do tej grupy należą też nazwy niektórych kolorów, np.:

vert (zielony)

verte (zielona)

gris (szary)

grise (szara)

brun (brązowy)

brune (brązowa)

blanc (biały)

blanche (biała)


Istnieją jednak przymiotniki, w których dodanie e na końcu nie zmienia wymowy, np.:

bleu (niebieski)

bleue (niebieska)

noir (czarny)

noire (czarna)

espagnol (hiszpański)

espagnole (hiszpańska)

original (oryginalny)

originale (oryginalna)


Niektóre przymiotniki w rodzaju męskim mają w pisowni e nieme na końcu wyrazu. Wtedy rodzaj żeński ma tę samą formę co rodzaj męski, np.:

vide (pusty)

vide (pusta)

propre (czysty)

propre (czysta)

moderne (nowoczesny)

moderne (nowoczesna)

confortable (wygodny)

confortable (wygodna)


Do tej grupy należy też część przymiotników nazywających kolory:

rouge (czerwony)

rouge (czerwona)

rose (różowy)

rose (różowa)

jaune (żółty)

jaune (żółta)

beige (beżowy)

beige (beżowa)

Tworzenie liczby mnogiej przymiotników

Liczbę mnogą tworzymy poprzez dodanie końcówki -s do przymiotnika. Nie ma to wpływu na wymowę wyrazu:

âgé/âgée (starszy/starsza)

âgés/âgées (starsi/starsze)

moderne/moderne (nowoczesny/nowoczesna)

modernes/modernes (nowocześni/nowoczesne)

amusant/amusante (zabawny/zabawna)

amusants/amusantes (zabawni/zabawne)

triste/triste (smutny/smutna)

tristes/tristes (smutni/smutne)


Przymiotniki zakończone na s w liczbie pojedynczej rodzaju męskiego nie wymagają już końcówki liczby mnogiej, np.:

un peintre français (francuski malarz)

des peintres français (francuscy malarze)


Uwaga!
Przymiotniki (i rzeczowniki) zakończone na -au, -eau piszemy w liczbie mnogiej z literą x, a nie s na końcu wyrazu, np.:

un nouveau bateau (nowy statek)

de nouveaux bateaux (nowe statki)

un beau cadeau (piękny upominek)

de beaux cadeaux (piękne upominki)

un nouveau style (nowy styl)

de nouveaux styles (nowe style)


Zapamiętaj!
Jeśli przymiotnik postawimy przed rzeczownikiem, to w liczbie mnogiej rodzajnik des zastąpimy przyimkiem de, np.:

C’est un bon plat.
To jest dobre danie.

Ce sont de bons plats.
To są dobre dania.

Zależy Ci na wzbogaceniu języka? Chcesz swobodnie wplatać przymiotniki do francuskich zdań?

Rozpocznij naukę francuskiego w aplikacji do nauki języków Prestonly. Wypróbuj bezpłatnie przez 7 dni i zyskaj:

  • Dostęp do nauki wybranego języka i 4 tryby nauki: fiszki, słuchanie, pisanie, wymowa.
  • Ponad 1200 lekcji z zakresu codziennej komunikacji, słownictwa, gramatyki i języka biznesowego.
  • Inteligentny Algorytm Powtórek, który analizuje Twoje postępy w nauce.
  • Ponad 250 godzin nagrań prawdziwych native speakerów.

Miejsce przymiotnika

Miejsce przymiotnika w języku francuskim jest zwykle po rzeczowniku. Rodzaj i liczbę przymiotnika uzgadniamy z rodzajem i liczbą rzeczownika.

Rzeczownik + przymiotnik

Oto kilka przykładów przymiotników, które zawsze stoją za rzeczownikiem:

  • przymiotniki określające narodowość (lub kraj pochodzenia)

    Ce sont des chemises anglaises.
    To są angielskie koszule.
    Tu connais un chanteur allemand ?
    Czy znasz jakiegoś niemieckiego piosenkarza?

  • przymiotniki określające kolory

    J’aime les fleurs rouges.
    Lubię czerwone kwiaty.
    Elle a une jupe jaune.
    Ona ma żółtą spódnicę.

Przymiotnik + rzeczownik

Przed rzeczownikiem natomiast postawimy przymiotniki takie jak:

petit (mały)

petite (mała)

grand (duży)

grande (duża)

gros (gruby)

grosse (gruba)

bon (dobry)

bonne (dobra)

jeune (młody)

jeune (młoda)


Poniższe trzy przymiotniki, które mają formy nieregularne, również stoją przed rzeczownikiem:

beau/bel (piękny)

belle (piękna)

nouveau/nouvel (nowy)

nouvelle (nowa)

vieux/vieil (stary)

vieille (stara)


Formy bel, nouvel, vieil stawiamy przed rzeczownikami rodzaju męskiego zaczynającymi się od samogłoski lub h niemego. Oto przykład:

C’est un nouvel ordinateur.
To jest nowy komputer.

Ciekawostki

Przymiotnik może zostać wzmocniony przysłówkiem très (bardzo), np.:

C’est un livre très intéressant.
To jest bardzo interesująca książka.

Przymiotnik chic jest nieodmienny. Powiemy:

  • un homme chic – elegancki mężczyzna

  • une femme chic – elegancka kobieta

Zamiast chic możemy też użyć słowa élégant(e).

Podsumowanie

Pamiętaj, że w języku francuskim, w przeciwieństwie do polskiego, przymiotnik stawiamy zwykle po rzeczowniku. Przymiotnik stojący przed rzeczownikiem jest zdecydowanie rzadszy.

Entraînons-nous !

Przetłumacz poniższe zdania z języka polskiego na francuski, stosując zasady opisane w artykule.

  1. To jest wygodny samochód?
    C’est une voiture confortable ?

  2. To jest niemy film.
    C’est un film muet.

  3. Picasso jest hiszpańskim malarzem.
    Picasso est un peintre espagnol.

  4. Poproszę pięć białych róż.
    Cinq roses blanches, s’il vous plaît.

  5. Mam dobre nowiny.
    J’ai de bonnes nouvelles.

  6. To jest stary mężczyzna.
    C’est un vieil homme.

  7. To jest bardzo dobry pomysł.
    C’est une très bonne idée.

  8. Przygotowujemy dzieciom piękne upominki.
    Nous préparons de beaux cadeaux pour les enfants.

  9. To są prawdziwi przyjaciele.
    Ce sont de vrais amis.

  10. Znasz jakąś małą włoską restaurację?
    Tu connais un petit restaurant italien ?

Więcej z języka francuskiego

Ewa

Zaimki dzierżawcze w języku francuskim

Czas na przypomnienie podstawowych informacji o adjectifs et pronoms possessifs, czyli o zaimkach dzierżawczych, które pozwalają na wyrażenie przynależności (kiedy coś należy do kogoś).

Karolina

Wszystko o francuskich rodzajnikach określonych i nieokreślonych

W języku francuskim występują trzy typy rodzajników: nieokreślone, określone, cząstkowe. W tym artykule omówimy użycie rodzajników nieokreślonych i określonych. Przeczytaj i zrozum, jakie informacje o rzeczowniku przekazuje każdy z nich.

Ewa

Elizja i łączenia międzywyrazowe w języku francuskim

Język francuski wydaje się wielu osobom trudny głównie ze względu na wymowę. Dlatego wyjaśniamy dwa podstawowe zagadnienia fonetyczne, dzięki którym łatwiej opanujesz rozumienie tekstu mówionego. Zapraszamy Cię do świata elizji i łączeń międzywyrazowych.