Czas na przypomnienie podstawowych informacji o adjectifs et pronoms possessifs, czyli o zaimkach dzierżawczych, które pozwalają na wyrażenie przynależności (kiedy coś należy do kogoś).
Zaimki przymiotne (adjectifs) to: mon/ma/mes (mój/moja/moje/moi), ton/ta/tes (twój/twoja/twoje/twoi), son/sa/ses (jego/jej), notre/nos (nasz/nasza/nasi/nasze), votre/vos (wasz/wasza/wasi/wasze), leur/leurs (ich). Występują one RAZEM z rzeczownikiem.
Zaimki rzeczowne (pronoms) to: le mien/la mienne/les miens/les miennes (mój, moja, moje, moi), le tien/la tienne/les tiens/les tiennes (twój/twoja/twoje/twoi), le sien/la sienne/les siens/les siennes (jego/jej), le nôtre/la nôtre/les nôtres (nasz/nasza/nasi/nasze), le vôtre/la vôtre/les vôtres (wasz/wasza/wasi/wasze), le leur/la leur/les leurs (ich). Używamy ich ZAMIAST rzeczownika.
Zaimki przymiotne dzierżawcze wskazują na rodzaj rzeczownika (męski, żeński), liczbę (pojedyncza, mnoga) oraz przynależność.
Gdy coś należy do mnie, mówimy:
mon cahier (r.m. lp.) | mój zeszyt |
ma poupée (r.ż. lp.) | moja lalka |
mes amis (r.m. lm.) | moi przyjaciele |
mes amies (r.ż. lm.) | moje przyjaciółki |
Gdy coś należy do ciebie, mówimy:
ton vélo (r.m. lp.) | twój rower |
ta robe (r.ż. lp.) | twoja sukienka |
tes copains (r.m. lm.) | twoi koledzy |
tes chaussures (r.ż. lm.) | twoje buty |
Gdy coś należy do niego lub do niej, mówimy:
son frère (r.m. lp.) | jego/jej brat |
sa sœur (r.ż. lp.) | jego/jej siostra |
ses parents (r.m. lm.) | jego/jej rodzice |
ses cousines (r.ż. lm.) | jego/jej kuzynki |
Jeśli coś jest nasze, powiemy:
notre père (r.m. lp.) | nasz ojciec |
notre mère (r.ż. lp.) | nasza matka |
nos cousins (r.m. lm.) | nasi kuzyni |
nos tantes (r.ż. lm.) | nasze ciocie |
Gdy coś należy do was (do pana/pani/państwa), mówimy:
votre bagage (r.m. lp.) | wasz/pana/pani/państwa bagaż |
votre tante (r.ż. lp.) | wasza/pana/pani/państwa ciotka |
vos passeports (r.m. lm.) | wasze/państwa paszporty |
vos valises (r.ż. lm.) | wasze/pana/pani/państwa walizki |
Gdy coś należy do nich, mówimy:
leur appartement (r.m. lp.) | ich mieszkanie |
leur cuisine (r.ż. lp.) | ich kuchnia |
leurs voisins (r.m. lm.) | ich sąsiedzi |
leurs filles (r.ż. lm.) | ich córki |
W języku polskim możemy użyć jednej formy zaimka względem różnych osób, np. mam swój bilet, ty masz swój bilet itd. W języku francuskim musimy stosować formę odpowiednią dla danej osoby i zgodną z rodzajem i liczbą rzeczownika, np.:
Przed rzeczownikiem, który zaczyna się od samogłoski lub h niemego, bez względu na jego rodzaj postawimy zawsze formy rodzaju męskiego mon, ton, son, np.:
Ale: C’est ta petite amie ? – To twoja dziewczyna?
Pamiętajmy, że jeśli mówimy o posiadaniu czegoś w liczbie mnogiej, to w przypadku jednej osoby, która coś posiada, powiemy np. ses vêtements (jego/jej ubrania), a gdy chodzi o wiele osób – leurs vêtements (ich ubrania).
Bardzo częstym błędem jest używanie form son/sa/ses zamiast leur/leurs. Nie mówimy:
Powiemy natomiast:
W odniesieniu do ubrań i rzeczy, które posiadamy, bardzo często używamy w języku francuskim zaimka dzierżawczego, np.:
Zaimka dzierżawczego używamy też w wielu zwrotach dotyczących sytuacji z życia codziennego, np.:
Gdy używamy formy on w znaczeniu nous (my), zaimek dzierżawczy uzgadniamy z nous, np.:
Pamiętajmy, że gdy zwracamy się do kogoś, kogo nie znamy lub z kim nie jesteśmy na ty, używamy formy monsieur/madame/mademoiselle oraz zaimka dzierżawczego votre/vos.
Rozpocznij naukę francuskiego w aplikacji do nauki języków Prestonly. Wypróbuj bezpłatnie przez 7 dni i zyskaj:
Aby nie powtarzać w zdaniu tego samego rzeczownika, zastosujemy zaimek rzeczowny dzierżawczy, który go zastąpi. Zaimek musi mieć ten sam rodzaj i tę samą liczbę, co rzeczownik.
Oto lista francuskich pronoms possessifs:
Gdy coś należy do jednej osoby (do mnie, do ciebie, do niej lub do niego):
le mien / la mienne | mój/moja (l.poj) |
les miens / les miennes | moi/moje (l.mn.) |
le tien / la tienne | twój/twoja (l.poj) |
les tiens / les tiennes | twoi/twoje (l.mn.) |
le sien / la sienne | jego / jej (l.poj) |
les siens / les siennes | jego / jej (l.mn.) |
Gdy coś należy do kilku osób (do nas, do was, do nich):
le / la nôtre | nasz/nasza (l.poj) |
les nôtres | nasi/nasze (l.mn.) |
le / la vôtre | wasz/wasza (l.poj) |
les vôtres | wasi/wasze (l.mn.) |
le / la leur | ich (l.poj) |
les leurs | ich (l.mn.) |
Zauważ, że gdy jest mowa o więcej niż jednej osobie (wielu posiadaczy), w przypadku zaimka ich zaimek przymiotny (leur maison, leurs voitures) i rzeczowny (le / la leur, les leurs) różnią się tylko obecnością rodzajnika le, la, les. Zaimki rzeczowne le(s) nôtre(s), le(s) vôtre(s) różnią się w pisowni od przymiotnych (notre maison, votre jardin) obecnością akcentu graficznego l’accent circonflexe (^).
W trakcie nauki musisz pamiętać, że w języku francuskim zaimki dzierżawcze dopasowują się do rodzaju i liczby rzeczownika, który poprzedzają (zaimki przymiotne dzierżawcze, czyli adjectifs possessifs) lub który zastępują (zaimki rzeczowne dzierżawcze, czyli pronoms possessifs). Nie zapomnij o różnicy w pisowni tych dwóch rodzajów zaimków.
Niżej znajdziesz ćwiczenia, dzięki którym utrwalisz przedstawione zasady.
Wykorzystując opisane zasady, przetłumacz poniższe zdania na język francuski i poćwicz tworzenie i użycie francuskich adjectifs et pronoms possessifs!
Karolina
W języku francuskim występują trzy typy rodzajników: nieokreślone, określone, cząstkowe. W tym artykule omówimy użycie rodzajników nieokreślonych i określonych. Przeczytaj i zrozum, jakie informacje o rzeczowniku przekazuje każdy z nich.
Ewa
Język francuski wydaje się wielu osobom trudny głównie ze względu na wymowę. Dlatego wyjaśniamy dwa podstawowe zagadnienia fonetyczne, dzięki którym łatwiej opanujesz rozumienie tekstu mówionego. Zapraszamy Cię do świata elizji i łączeń międzywyrazowych.
